Nieśmiało wychodzę z cienia

Dzień ciągnął się niemiłosiernie. Marinette nie znosiła piątków. Zawsze wtedy mieli zajęcia do późna, a na samym końcu tego koszmarnego dnia były warsztaty z projektowania, których prowadzący wyjątkowo był na nią zawzięty. Nazywał się Pierre de la Coste i nie miał nic wspólnego z Domem Mody Lacoste, ale podobnie brzmiące nazwisko wyraźnie wpływało na jego manię wielkości. Jego życiową ambicją było poniżanie studentów, chyba tylko po to, żeby sam poczuł się lepiej. Po ostatnich zajęciach Marinette czuła się totalnie wypluta. Miała ochotę wpełznąć pod koc i spędzić tam cały weekend. Oczywiście, że drapieżny Pierre wyżył się na niej na warsztatach, bo przecież była jego ulubionym celem. Zawsze najgłośniej wyśmiewał jej projekty i twierdził, że żaden szanujący się dom mody nigdy nie zatrudni takiego beztalencia jak ona. Ale dzisiaj był wyjątkowo nieprzyjemny. W dodatku podarł jej projekt na oczach całej grupy, mówiąc, że w życiu nie widział podobnego ohydztwa. Marinette zaczekała, aż...

- Dzień dobry! – przywitała się rano Marinette, zdumiona widokiem Adriena w kuchni. - Dzień dobry, Mari! – Uśmiechnął się do niej w odpowiedzi. – Dobrze spałaś? - Wyobraź sobie, że całkiem nieźle! – roześmiała się. – A ty co tu robisz? - Śniadanie? – Mrugnął do niej. – Tylko nie mów, że jesteś zdziwiona tym, że umiem gotować… - Nie no, skąd… - mruknęła, próbując ukryć zaskoczenie. Adrien zerknął na nią lekko rozbawiony, ale zamiast skomentować jej oczywiste zdumienie, rzucił niedbałym tonem: - Doszły mnie słuchy, że ostatnio serwowałaś śniadania. Pomyślałem sobie, że może przyszedł czas, żeby to tobie ktoś je przyrządził. Tym bardziej, że ostatnio dużo przeszłaś. Marinette uśmiechnęła się wymijająco, wciąż zastanawiając się, skąd wzięła się zmiana w zachowaniu chłopaka. Pal licho jego gotowanie! Ale nagle się rozgadał zupełnie jak nie on. To znaczy, jak nie on z ostatnich dni, bo kiedyś… Właśnie! „Kiedyś”! To był klucz do rozwiązania zagadki. Adrien zaczął się zachowyw...

Cześć, Spojrzałam na datę ostatniej publikacji i aż zamarłam, że minęły ponad dwa miesiące, od kiedy ukazał się poprzedni rozdział "Ciasno, że Kota nie wciśniesz?" Na swoje usprawiedliwienie mam jedynie to, że w tym czasie powstała zupełnie nowa opowieść, którą przygotowałam specjalnie na okoliczność konkursów ogłoszonych na Wattpadzie (Wattys 2019 oraz Splątane Nici). Warunkiem było opublikowanie opowiadania powyżej 10k słów, jednak musiało ono być opublikowane wyłącznie na platformie Wattpad. W związku z tym wszystkie moje dotychczasowe historie były po prostu niekwalifikowalne... Cóż było począć? Napisałam osobną książkę pt. "To tylko pozory". W dalszym ciągu jest ona dostępna tylko na Wattpadzie. Serdecznie zapraszam do przeczytania:  To tylko pozory Ten plan - choć perfekcyjny w założeniach - nie mógł się udać. On - wzięty model, ona - wschodząca gwiazda muzyki pop. Gdy Adrien Agreste staje przed koniecznością pokazania się publicznie z dziewczyną, jego ag...