Miraculum FanFiction: Tamten Dzień - cz. 4

-
To było straszne.
To było gorsze niż najgorsze koszmary.
Szli przez środek dziedzińca – wciąż trzymając się za ręce – jakby to był swoisty marsz wstydu. Wszyscy gapili się na nich, a oni mieli świadomość ogromnego nieporozumienia. To było takie strasznie niesprawiedliwe! Doświadczyć tego okropnego upokorzenia wynikającego z uwagi wszystkich dookoła, nie mając z tego nic, co jest częścią każdego szczęśliwego związku!
- O Boże. To zupełnie jak w tych snach, kiedy jesteś w publicznym miejscu zupełnie nagi i wszyscy się na ciebie gapią. – mruknęła Marinette, a Adrien aż zamknął oczy. Dlaczego ona mówi takie rzeczy?! Nie wystarczy jej piżama?
- Yhm. – mruknął niezrozumiale w odpowiedzi, ciesząc się, że dotarli na przeciwległy koniec dziedzińca.
- Miewasz takie sny w ogóle? – spytała, zupełnie nieświadoma, co dzieje się w jego głowie.
- Nie. – szepnął, zastanawiając się, skąd wzięła się ta dziwna chrypka w jego głosie.
- No to masz szczęście. – westchnęła, a on znów zamknął oczy. Lepiej, żeby nie wiedziała, jakie on miewa sny. A szczególnie, co śniło mu się ostatnio. – Myślę, że to wynika z pewności siebie. – dodała po chwili.
Oj, żeby ona tylko wiedziała, jak bardzo niepewnie on się czuł właśnie w tej chwili! Wręcz miał wrażenie, że gdyby nie ona, zapadłby się już dawno pod ziemię ze wstydu. Dawała mu oparcie tak samo, jak wczoraj. Szczególnie kiedy znalazła im kryjówkę w fontannie, czy zaproponowała przebierankę, żeby mogli obejrzeć film. O rany! Właśnie sobie uprzytomnił, że zostawił ją wczoraj w kinie i nawet za to nie przeprosił!
- Stało się coś? – spytała, obrzucając go uważnym spojrzeniem.
- Zostawiłem cię. – wyrwało mu się, zanim pomyślał.
- Jak to mnie zostawiłeś?
- No, wczoraj. W kinie. I nie przeprosiłem.
- Zostałeś porwany przez wielkiego goryla. Jak sobie wyobrażałeś przepraszanie mnie za to? – spytała z półuśmiechem. Tym półuśmiechem, który już dzisiaj raz wpędził go w zakłopotanie. Zdecydowanie ten półuśmiech był zbyt uroczy.
- Powinienem zadzwonić wczoraj wieczorem.
- Oglądałeś film z tatą. To zrozumiałe, że dużo się wczoraj wydarzyło. Poza tym, z tego co widziałam, zaliczyłeś też mały lot z wieżowca. – mrugnęła do niego. – Dużo jak na jeden dzień.
Chyba po raz pierwszy to ona zachowywała się swobodniej od niego. Adrien aż miał ochotę przetrzeć oczy ze zdumienia. Czy to była ta sama Marinette, którą znał już od półtora roku?
- Całe szczęście, że w ostatniej chwili złapała mnie Biedronka. Bo byłaby ze mnie mokra plama… - urwał nagle, żeby nie dodać „camembertu”.
- Całe szczęście, że w ostatniej chwili ten goryl… - Marinette zająknęła się na chwilę. - …ją wypuścił z tych swoich łapsk. Bo rzeczywiście byłaby z ciebie mokra plama.
Spojrzeli na siebie uważnie, jakby oboje pomyśleli o tym samym. Dlaczego Gorizilla puścił Biedronkę, żeby zdążyła uratować Adriena?

---
Tamten Dzień cz. 3  <-  Poprzednia część  |  Następna część  ->   Tamten Dzień cz. 5

Czytaj opowiadanie „Tamten Dzień” od początku

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne:

Miraculum FanFiction: Luka - cz. 1

-
Pojawił się w szkole niespodziewanie. Z pewnym siebie uśmiechem przywitał zebrany już na dziedzińcu szkoły niezły tłumek uczniów – każdy w swoim gronie przyjaciół lub wielbicieli. O tak… To był jego żywioł. Był przyzwyczajony do wzbudzania powszechnego zainteresowania i zachwytu gdziekolwiek się pojawił. Nie inaczej było dzisiaj. Wszystkie rozmowy ucichły, wszystkie oczy wpatrzone były w niego. Tak, to lubił… Rozejrzał się uważnie. O, chwileczkę. Ktoś zignorował jego pojawienie się. Dwie dziewczyny gadały jak najęte w kącie, zupełnie nie zwracając na niego uwagi. Ani na to, jakie poruszenie wywołał. „Wyzwanie przyjęte” pomyślał i ruszył zdecydowanym krokiem w ich stronę. - Nie no, śmiech na sali! – zirytowała się Chloe, czym przyciągnęła uwagę znajdujących się nieopodal kolegów z klasy. – No co wy?! Przecież to… niedorzeczne! – dodała ze złością, widząc, że nowy przystojniak kieruje prosto do tej gamoniowatej Marinette Dupain-Cheng. Marinette była właśnie w trakcie opowiadania s
Czytaj więcej

Ta Noc - cz.20

-
(20) – Nowy dzień Uporczywy dzwonek telefonu wdarł się do uszu śpiącego Adriena, wyrywając go z mocnego snu. Mruknął niezadowolony i zaspany sięgnął po smartfona. Dzwoniła mama. Dlaczego nie przyszła normalnie go obudzić? Zanim do końca sformułował to głupie pytanie, jego wzrok spoczął na Marinette śpiącej obok na brzuchu z twarzą wtuloną w poduszkę. Na ten widok natychmiast wróciły wszystkie wspomnienia minionej nocy, a na myśl o jej finale zrobiło mu się gorąco. Telefon znów zaczął dzwonić. – Jeszcze chwilkę… – wymamrotała niewyraźnie dziewczyna i nakryła się kołdrą. Adrien uśmiechnął się z rozczuleniem i wreszcie odebrał połączenie. – Halo? – szepnął. – Jeszcze śpicie? – zaśmiała się Emilie. – Powiedziałabym, że nie chciałam was budzić, ale to by było jawne kłamstwo. Najwyższy czas wstawać… – Która godzina…? – mruknął bardziej do siebie niż do mamy. – Zbliża się dziesiąta. Obawiam się, że możecie mieć dzisiaj dużo pracy, więc powinniście doprowadzić się do względnego porządku. A pot
Czytaj więcej

Ta Noc - cz.19

-
(19) – Świt – Już świta… – szepnęła z żalem Biedronka. Siedziała na szczycie wieży Eiffla z Czarnym Kotem przy boku i lustrowała Paryż, jakby na nowo witając się z miastem oddanym im pod opiekę. Na wschodzie pojawiła się już jaśniejsza linia wskazująca na zbliżający się poranek. To by było na tyle, jeśli chodzi o ich specjalną noc. – Tak… – przytaknął jej Czarny Kot i w jego głosie też pobrzmiewał żal. Objął dziewczynę, a ona położyła głowę na jego ramieniu. Dopiero co skończyli swoje superbohaterskie obowiązki i poczuli, jak potwornie byli zmęczeni wydarzeniami, które miały miejsce tej nocy. Mistrz Fu został nakarmiony i odtransportowany do Marianne, która mimo późnej pory czekała na wieści o uratowaniu ukochanego. Wpuściła ich od razu i zajęła się Wangiem, zapewniając młodych, że poradzi sobie sama i mogą sobie iść. Przed odejściem Alya i Nino upewnili się jeszcze czy mogli zatrzymać swoje nowe Miracula, a kiedy Strażnik dał im swoje pozwolenie, czym prędzej wrócili do siebie, żegnaj
Czytaj więcej

Pan Gołąb po raz 72

-
Uwaga! Będą spoilery! Jeśli nie oglądałaś/eś odcinka "Mr Pigeon 72", to odradzam czytanie dzisiejszego postu! *** Wiele obiecywałam sobie po dzisiejszym odcinku "Mr Pigeon 72". Wszyscy czekaliśmy na to, żeby zobaczyć, co się stanie po tym, jak Marinette wyznała Alyi, że jest Biedronką. Zgodnie z moimi przypuszczeniami Alya zabrała się do wspierania przyjaciółki w ogarnięciu wszystkich aspektów bycia Strażnikiem Miraculów. I bardzo dobrze! Niech Marinette wreszcie nie robi wszystkiego sama, bo można się zajechać... Jestem zachwycona Kagami, tym że nadal przyjaźni się z Marinette i że wyczuwa jej emocje. Jej zachowanie wobec Adriena może się wydawać nieco zaskakujące - nagle po takim totalnym oddaniu Adrienowi, odpuściła go sobie całkowicie. Ale jeśli przypomnimy sobie odcinek, w którym debiutowała ("Riposta"), to wszystko staje się bardziej logiczne... Tam po przegraniu pojedynku w szkole całkowicie zrezygnowała z zajęć szermierki. Zero-jedynkowo. Albo na 1
Czytaj więcej

Miraculum FanFiction: Zagadka Chloe B. - cz. 15

-
- I co? Lepiej ci teraz? – spytał Jerome. Chloe spojrzała na niego z uśmiechem. Czekał na nią dobre parę godzin, bo po przełamaniu pierwszych lodów rozgadały się z mamą i przestać nie mogły. Kiedy jednak Chloe wyszła z pokoju, Jerome siedział cierpliwie na korytarzu i czekał. - Lepiej. – odpowiedziała. – Ale jeszcze długa droga przed nami. - To nie pytam o szczegóły. - Możesz pytać. Chociaż… muszę to wszystko jeszcze przemyśleć. Mam straszny mętlik w głowie. - To może cię odprowadzę do domu? Przewietrzysz głowę, zamiast męczyć się w korkach. - A wiesz, że to jest nawet dobry pomysł? – uśmiechnęła się. - No, to chodźmy. – powiedział, biorąc ją za rękę. A ona nie oponowała. Szli w milczeniu. Za ręce. Ale Chloe nie myślała o tym. Rozpamiętywała fragmenty rozmowy z mamą. Szczególnie zabolało ją, kiedy dowiedziała się od niej, że tatuś – jej najdroższy, cudowny tatuś, który by jej nieba przychylił! – zakazał mamie kontaktować się z córką. Jak to możliwe, że tato jest takim
Czytaj więcej